Umsonst – Kurzgeschichten im Wiener Dialekt

Umsonst
War ich
Besorgt
Ich dachte
Sie werden
Mich
Holen
Die Geier
Doch
Ich war
Noch
Nicht
Tot
Umsonst
Rannte ich
Davon
Sie
Übersahen mich
Faulte
Noch nicht
Wohl auch
Weil meine
Sanduhr
Noch nicht
Abgelaufen
Umsonst
Will ich
Nicht
Gelebt haben
Obwohl mich
Niemand Wahrnimmt
Will ich
Nicht als
Gelöschte Fußnote
Im leeren
Buch sein
Das niemals
Geschrieben wird.

Friedrich

Schreibe einen Kommentar